@article { author = {Voshoghi, Saeid and Rezaei, Masoud}, title = {Iranian Perspective to Understand the Obstacles and Failure in Relations between Tehran - Baku}, journal = {World Politics}, volume = {4}, number = {4}, pages = {202-165}, year = {2016}, publisher = {University of Guilan}, issn = {2383-0123}, eissn = {2538-4899}, doi = {}, abstract = {Azerbaijan’s relations with the Islamic Republic of Iran have been shaped by its status as a Shia state under an actively secular government. In this regard, religion, ethnicity and geography have does more to hinder than help ties between Azerbaijan and Iran. While Azerbaijan is majority Shia - aside from Iraq, the only state neighboring Iran to not be predominantly Sunni - its secular leadership views the Iranian doctrine of guardianship of the jurist as a danger to the regime’s survival. Baku emphasizes Azeri nationalism over Islamic solidarity and has sought to remove religion from the public sphere; it regularly charges Tehran with backing preachers and religious extremists in Azerbaijan, claiming Tehran aims to overthrow the Aliyev regime. Iran, in turn, sees this ethnic focus as an attempt to foment secession among Iran’s ethnic minorities in the border region between the two states, and views Azerbaijan as aggressive in bringing in outside powers and claiming mineral rights in the Caspian}, keywords = {Iran,Azerbaijan,Israel,the Caspian Sea,Ethnicity}, title_fa = {نگاهی ایرانی به فهم موانع و ناکامی در روابط تهران - باکو}, abstract_fa = {روابط آذربایجان با ج. ا. ایران تحت تأثیر وجهه آن به عنوان کشوری شیعی و تحت حاکمیت یک دولت سکولار فعال شکل گرفته است. در این میان، بیش از آنکه عوامل جغرافیا، مذهب و قومیت باعث تقویت روابط شده باشد، از آن ممانعت کرده است. این کشور در اغلب مواقع، نقش مخالف ایران را در منطقه ایفا می­کند و به­رغم جمعیت عمدتاً شیعه، حکومتی غربگرا دارد و شدیداً تلاش می­کند تا به آن چیزی که ایران نیست، تبدیل شود. بررسیِ کلیِ روابط خارجی آذربایجان در ارتباط با ایران نشان می­دهد که این روابط عموماً مبتنی بر حسن همجواری بوده و از نظر تجاری در سطحی نه چندان مطلوب قرار دارد؛ اما در کنار آن، به لحاظ سیاسی و همچنین از بعد امنیتی دارایِ چالش­هایی بوده است. عوامل و دلایل متعددی در این ارتباط دخیل و موجبات واگرایی دو کشور را در قالب یک نظام معنایی منفی فراهم آورده است. اما در این مقاله، مشخصاً از «زاویۀ دید ایران» به این روند نگریسته می‌شود و در این راستا، مسائلی همچون قوم­گرایی، برخی تحرکات ضدایرانیِ باکو، چالش‌های رژیم حقوقی و نظامی­گری در قلمرو خزر، و همکاری­های پر ابهام آذربایجان با اسرائیل و همچنین آمریکا از جمله عوامل مؤثر در این قضیه محسوب می­شوند که ایران نیز نسبت به آنها حساسیت ویژه­ای دارد. نظر به این مهم، مقالۀ حاضر، ضمن بررسیِ متغیرهای اثرگذار در ناکامی روابط دو کشور، به‌گونه­ای توصیفی - تحلیلی به واکاوی و تبیین مجموعه عوامل مورد ادعا در این خصوص می­پردازد}, keywords_fa = {ایران,قفقاز جنوبی,آذربایجان,آمریکا,دریای خزر,قوم گرایی,اسرائیل}, url = {https://interpolitics.guilan.ac.ir/article_1577.html}, eprint = {https://interpolitics.guilan.ac.ir/article_1577_3ba2f139416d9a640942d625307f5ba8.pdf} }