%0 Journal Article %T تجدید نظرطلبی و تنوع بخشی در سیاست خارجی عربستان پس از تحولات عربی ٢٠١١ %J سیاست جهانی %I دانشگاه گیلان (با مشارکت انجمن ایرانی روابط بین الملل) %Z 2383-0123 %A حسینى, سید محمد %D 2019 %\ 11/22/2019 %V 8 %N 3 %P 55-74 %! تجدید نظرطلبی و تنوع بخشی در سیاست خارجی عربستان پس از تحولات عربی ٢٠١١ %K بهار عربی %K تغییرات رژیم های عربی %K سیاست خارجی عربستان %K تجدید نظر طلبی در سیاست خارجی عربستان %K تئوری استفان والت %R 10.22124/wp.2020.15045.2359 %X با شروع تحولات عربی در سال 2011 موسوم به بهار عربی، نظام‌های سیاسی حاکم در کشورهای عربی دچار هراس از تسری اعتراضات مردمی به کشورهای خود شدند. جدی‌ترین و سخت‌ترین واکنش به این تحولات توسط حکومت سعوی صورت گرفت. واکنش عربستان به این تهدیدات، تغییری راهبردی در سیاست خارجی این کشور بود. حکومت سعودی با دیدن سرنوشت مبارک و بن‌علی در مصر و تونس دریافت که بقاء حکومت خود را نمی‌تواند صرفأ در اتحاد استراتژیک با ایالات متحده امریکا جستجو کند. بنابراین حکومت سعودی تصمیم گرفت تا در سیاست خارجی خود در سطح منطقه‌ای و بین‌المللی تغییراتی ایجاد نماید. این تغییرات موضوع مقاله حاضر را تشکیل می‌دهد. بر این اساس این سؤال را مطرح کردیم که: حکومت سعوی در قبال تحولات خاورمیانه در سال 2011 موسوم به بهار عربی چه تغییراتی در سطح سیاست خارجی خود ایجاد نمود؟ در پاسخ این فرضیه را مطرح می‌کنیم که:"حکومت سعودی به منظور کم کردن شدت وابستگی امنیتی خود به امریکا و نیز مواجه مؤثر با پیامدهای ناشی از تحولات عربی پس از 2011، راهبرد سیاست خارجی خود را در سطح منطقه‌ای از محافظه‌کاری تدافعی به تجدیدنظر‌طلبی تدافعی و در سطح بین‌المللی از ائتلاف مثبت با امریکا به تنوع‌بخشی با قدرت‌های بزرگ تغییر داده است". روش پژوهش در این مقاله توضیحی تبیینی و راهبرد پژوهش قیاسی و با بهره‌مندی از چارچوب مفهومی موازنه تهدیدِ استفان والت است. در سازماندهی مقاله ابتدا به تبیین نظری با استفاده از نظریه رئالیسم تدافعی می‌پردازیم. %U https://interpolitics.guilan.ac.ir/article_3897_998f42273dead9672bdcdef1d9932110.pdf