%0 Journal Article %T درهم تنیدگی عناصر منازعه و همکاری در حوزه آبریز هیرمند %J سیاست جهانی %I دانشگاه گیلان (با مشارکت انجمن ایرانی روابط بین الملل) %Z 2383-0123 %A طهماسبی, مریم %A حاجی یوسفی, امیر محمد %A برزگر, کیهان %D 2021 %\ 07/23/2021 %V 10 %N 2 %P 157-184 %! درهم تنیدگی عناصر منازعه و همکاری در حوزه آبریز هیرمند %K مدل همزیستی %K رودخانه هیرمند %K کمیابی منابع آبی %K امنیت زدایی %K اختلاف آبی ایران و افغانستان %R 10.22124/wp.2021.19748.2846 %X آبراه‌های مرزی به لحاظ اهمیت استراتژیکی و ژئوپلیتیکی در زیست انسانی و جانوری، اکوسیستم مناطق و توسعه کشورها که با افزایش جمعیت، بالارفتن تقاضا، تغییرات آب و هوایی، گرم شدن زمین، خشک‌سالی، کمیابی منابع آبی و سوء مدیریت آبی سبب همگرایی و واگرایی در حوزه‌های رودهای ساحلی گردیده است به رویکردی چالش‌زا در سیاست خارجی کشورها تبدیل شده است. اختلاف بر سر بهره‌برداری، مدیریت و تعیین حقابه رودخانه مرزی هیرمند باعث گردیده که همکاری و منازعه توأمان در این حوزه آبی وجود داشته باشد. مفاهیم منازعه - بحران یک ساختار چند لایه با ماهیت پویا را سازمان‌دهی می‌کنند و از طرف دیگر از تأثیرگذاری و تأثیرپذیری منازعه و همکاری مدل همزیستی شکل می‌گیرد. پژوهش پیش رو با روش توصیفی‌_ تحلیلی و بنیان نهادن چارچوب نظری به دنبال پاسخ‌گویی به این پرسش است که چگونه می‌توان منازعات آبی را در سیاست خارجی ایران در حوزه رودخانه هیرمند مدیریت نمود؟ ایران با امنیتی‌زدایی از بحران‌ آبی می‌تواند آن را مدیریت‌پذیر نماید. پردازش این مهم با محوریت روابط بین دولتین و ادغام با عناصر داخلی که برگرفته از رویکردهای بین الاذهانی، محیط‌زیست و اجتماع انسانی است پایه‌گذاری گردیده و اختلافات آبی ایران و افغانستان در رودخانه هیرمند به عنوان مطالعه موردی بررسی می‌گردد. %U https://interpolitics.guilan.ac.ir/article_4914_2029f6c4128579cabaa0ad17bb1327e8.pdf