TY - JOUR ID - 4381 TI - الگوی تشکیل و تحدید حشد شعبی در عراق JO - سیاست جهانی JA - WP LA - fa SN - 2383-0123 AU - آزاد, امیرحامد AD - دانش آموخته دکتری روابط بین‌الملل دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز Y1 - 2020 PY - 2020 VL - 9 IS - 3 SP - 79 EP - 102 KW - "نیروی دفاعی کمکی" KW - "شبه نظامی" KW - "نیروی موازی" KW - "حشد شعبی" KW - "دولت" DO - 10.22124/wp.2020.16813.2535 N2 - ناتوانی نیروهای امنیتی رسمی عراق برای مهار بحران ناشی از ظهور داعش، دولت این کشور را وادار نمود تا بسیج نیرو برای تشکیل یک ساختار دفاعی کمکی را در دستور کار قرار دهد. این ساختار دفاعی با نام حشد شعبی به عنوان بخشی از نیروهای امنیتی عراق رشد و توسعه یافت، اما گروه‌بندی سیاسی و مذهبی در این سازمان و خصومت تاریخی بخشی از این گروه‌ها با آمریکا و نیز ناسازگاری بخش‌های اجتماعی سُنّی و کُرد با حشد شعبی به عنوان یک سازمان شیعه محور، به بستر چالش‌ حشد‌شعبی با دولت عراق تبدیل شد. در نتیجه دولت به سمت محدودسازی حشد شعبی سوق یافت. براین اساس مقاله پیش‌رو تلاش دارد به این سؤال پاسخ دهد که فرایند تشکیل و تحدید حشدشعبی در عراق از چه الگویی پیروی کرده است؟ این مقاله بر این فرضیه استوار است که حشدشعبی بر اساس ضرورت در عراق شکل گرفت، اما گروه‌بندی‌های سیاسی – مذهبی داخلی در این سازمان و دشواری کنترل عملکرد آنان، ریسک بالایی ایجاد کرد. این روند دولت عراق را به سمت تلاش برای کنترل و تضعیف حشد‌شعبی از طریق کوچک‌‎سازی و انتظام‌بخشی به سازمان، کنترل تحرک زمینی یگان‌ها و نگهداری و بکارگیری تسلیحات سوق خواهد داد.. در این مقاله تلاش براین است تا با استفاده از روش تجزیه و تحلیل روند ، استراتژی‌های محتمل درباره مهار چالش‌های پیرامونی حشدشعبی استخراج شوند. هدف از این پژوهش سنجش کارایی سیاستگذاری‌ها پیرامون موضوع پژوهش است. UR - https://interpolitics.guilan.ac.ir/article_4381.html L1 - https://interpolitics.guilan.ac.ir/article_4381_89019f55c0f28fab6ad744dfa38468fc.pdf ER -