TY - JOUR ID - 4904 TI - بازگشت اقتدارگرایی در ترکیه (2020-2010) JO - سیاست جهانی JA - WP LA - fa SN - 2383-0123 AU - قاسمی, جابر AU - مختاری, علی AU - نیکفر, جاسب AD - عضو هیات علمی دانشگاه پیام نور بوشهر AD - استادیار گروه علوم سیاسی دانشگاه یاسوج Y1 - 2021 PY - 2021 VL - 10 IS - 2 SP - 61 EP - 86 KW - دولت پیرامونی سرمایه‎داری KW - سرمایه‎داری جهانی KW - صورت‎بندی اجتماعی KW - دولت اقتدارگرای ترکیه DO - 10.22124/wp.2021.18592.2721 N2 - این پژوهش درصدد تحلیل اقتدارگرایی در ترکیه طی سال‌های 2010 تا 2020 میلادی است و به این پرسش پاسخ می‌دهد که چه عواملی سبب تشدید اقتدارگرایی در ترکیه شده است؟ دولتی که در سال 2002 زمام امور را به دست گرفت، طی سال‌های اولیه، ترکیه را در مسیر رشد اقتصادی، رواداری در عرصه سیاسی و قومی و مذهبی و رویکرد تنش صفر در روابط خارجی قرار داد. اما بعد از دخالت در سوریه و بحران  اقتصاد جهانی که عامل اصلی شریان جریان سرمایه خارجی به ترکیه بود، این کشور با بحران‌های قومی، امنیتی، اقتصادی و سیاسی پیچیده مواجه شد. دولت اردوغان در مواجهه با این بحران ها، همه اصول و قواعد بازی یک دولت توسعه‌گرا و دموکراتیک را نادیده گرفت و با پایین کشیدن کرکره دموکراسی، جامعه مدنی را سرکوب کرد. این پژوهش بنا بر خصلت دولت پیرامونی و پیوند آن با ساختار سرمایه‌داری، ماهیت دولت در ترکیه را تئوریزه می‌کند. دولتی که گرچه در قالب تقسیم کار جهانی از فرصت‌های رشد سرمایه‌داری استفاده می‌کند، اما در رابطه با جامعه داخلی و نظام بین‌الملل، ویژگی های خاصی دارد. به این معنا که، این شرایط ساختاری، از یکسو دولت را تشویق می‌کند به نمایندگی از نظام بین‌الملل در بحران سوریه دخالت کند و از سویی، در مقابل شکنندگی اقتصادی و امنیتی در داخل، راه‌حل‌های متناقضی را به‌صورت اقتدارگرایی در پیش گیرد.   UR - https://interpolitics.guilan.ac.ir/article_4904.html L1 - https://interpolitics.guilan.ac.ir/article_4904_90804a9066c51a8d5edb25b1a8c1c75a.pdf ER -