الف- فارسی
امیدی، ع و رضایی، ف. 1390. عثمانی گرایی جدید در سیاست خارجی ترکیه: شاخص ه و پیامدهای آن در خاورمیانه، فصلنامه روابط خارجی، سال سوم، شماره سوم.
بخشی ا، ب م ، و پ. 1392. بررسی ایدئولوژی گروه تکفیری - وهابی دولت اسلامی عراق و شام. فصلنامه علوم سیاسی. سال 16. شماره 64
برزگر، ک . 1387 . ایران، عراق جدید و نظام سیاسی امنیتی خلیج فارس. تهران. مرکز تحقیقات استراتژیک
خسروی، غ. 1385. مطالعات بین الملل: درآمدی بر بنیادگرایی اسلامی. فصلنامه مطالعات راهبردی. شماره 31
دکمجیان، ه. 1377، جنبشهای اسلامی معاصر در جهان عرب، ترجمه حمید احمدی انتشارات کیهان
سردارنیا، خ. 1391. عراق، استمرار خشونت و رویای دموکراسی: یک تحلیل چندسطحی. فصلنامه راهبرد. سال بیست ویکم. شماره 63. تابستان
سممیعی اصفهانی، ع و ش، م. 1394. آینده گروهکهای تکفیری و راهکارهای ثبات بخش دولت سوریه و عراق. فصلنامه پژوهشهای راهبردی سیاست. سال چهارم. شماره 14
سیف زاده، ح. 1372. نظریه های مختلف در روابط بین الملل، تهران، نشر سفیر، 1372، چاپ سوم.
سیف زاده، ح. 1378. اصول روابط بین الملل (الف و ب)، تهران: نشر دادگستر، 1378.
سیمبر، ر و قاسمیان، ر. 1393. مولفه های اساسی محیط امنیتی ایران و سوریه. فصلنامه پژوهش های راهبردی سیاست. سال سوم. شماره 9
شجاع، م. 1386. رقابت های منطقه ای ایران و عربستان و موازنه نیروها در خاورمیانه، ماهنامه اطلاعات سیاسی – اقتصادی، شماره 240 – 239
فرجی راد، ع.1384. ژئوپلتیک جدید عراق و تاثیر آن بر منافع و امنیت جمهوری اسلامی ایران، فصلنامه ژئوپلتیک، ویژه نامه
کریمی، ع و گرشاسبی، ر. 1394. ماهیت سیاسی جریانات تکفیری سوریه. فصلنامه مطالعات ملی. سال شانزدهم. شماره 3.
مقصودی، م. 1391. تحولات سیاسی اجتماعی ایران 1357-1320 . نشر روزنه . فصل سوم
نیاکوئی، ا، 1393. ارتش و سیاست در خاورمیانه عربی. انتشارات دانشگاه گیلان
نیاکوئی،ا، 1392. بررسی بحرانهای عراق و سوریه در پرتو نظریه های امنیتی. فصلنامه سیاست جهانی. دوره دوم. شماره اول.
نیاکوئی، ا و بهمنش، ح، 1391. بازیگران معارض در بحران سوریه: اهداف و رویکردها. فصلنامه روابط خارجی. سال چهارم. شماره 4.
نیاکوئی، ا، اسمعیلی، ع و ستوده، ع. 1393. عوامل گسترش روابط استراتژیک سوریه با ایران از صعود بشار اسد به قدرت تا ناآرامی های اخیر. فصلنامه مطالعات سیاسی جهان اسلام. سال سوم. شماره 9
هدایتی شهیدانی، م و ولادیمیرویچ پینکفتسف، ر. 1394 . الگوهای رفتاری امریکا و روسیه در مدیریت بحرانهای منطقه ای: مطالعه موردی بحران سوریه. فصلنامه پژوهشهای راهبردی سیاست. سال سوم. شماره 12
هراتی، م، سلیمانی، ر و عبادی، ع. 1394. بازتاب نظم سیاسی جدید عراق بر روابط دوجانبه ایران و عربستان. فصلنامه سیاست جهانی . دوره چهارم. شماره 3.
ب- انگلیسی
Aras, B. 2009. Davutoglu Era in Turkish Foreign Policy. SETA. Foundation for Political,
Bayat, A .April, 26, 2011. The Post-Islamist Revolutions
Blancherd, C and Humud C and Nikitin M.2015. Armed conflict in Syria: overview and U.S response. Congressional Research Service
Blancherd, Christofer.M and Carla Humud .2015. The Islamic State and U.S policy. Congressional Research Service
Blaydes, l. 2011. Elections and Distributive Politics in Mubarak’s Egypt. Cambridge University Press
Kabalan, M. 2015. Putine unexpected move in Syria: perspectives on Russia interventions in Syria. Belfer Center for science and international affairs.
Porat, L. December 2010. The Syrian Muslim Brotherhood and the Asad Regime.Middle East Brief. Crown Center for Middle Eeast Studies, Brandeis University.
Niakooee, S A. 2013. Contemporary Arab Uprisings: different outcomes and processes. Japanese Journal of political Science. Vol 14. No 3.
Waltz, Kenneth N. 2001. Man, the State and War. New York: Columbia University Press.
Walt, S. 2016. The United States should admit it no longer has a Middle East policy. http://foreignpolicy.com/2016/01/29/the-u-s-should-admit-it-has-no-middle-east-policy-obama-cold-war-israel-syria/
)