The Return of Authoritarianism in Turkey (2020-2010)

Document Type : Research Paper

Authors

1 Assistant Professor Payame Noor University of Bushehr, Bushehr, Iran

2 Responsible author and assistant professor of Yasuj University, Yasuj, Iran

3 assistant professor of Yasuj University, Yasuj Iran

Abstract

This study seeks to analyze authoritarianism in Turkey from 2010 to 2020 and seeks to answer the question of what factors have led to the growth and intensification of authoritarianism in Turkey? The government that took power in Turkey in 2002 put Turkey on the path to economic growth, political tolerance, and a policy of zero tension in foreign relations during the early years. But after intervening in Syria and the global economic crisis, which was the main cause of the flow of foreign capital to the country, Turkey faced complex ethnic, security, economic and political crises. In the face of these crises, the Erdogan government ignored all the principles and rules of the game of a developmental and democratic government and suppressed civil society by pulling down the shutters of democracy. This study theorizes the nature of government in Turkey based on the nature of the peripheral state and its connection with the capitalist structure. Although the capitalist peripheral government in Turkey uses the opportunities of capitalist growth in the form of global division of labor, it also has special features in all areas in its relationship with the domestic community and the international system.
 

Keywords


اورس، تیلمان (1362)، ماهیت دولت در جهان سوم، ترجمه بهروز توانمند. تهران: انتشارات آگاه.(تاریخ انتشار به زبان اصلی،1977).
اشرف نظری، علی؛ و سلیمی، برهان (1395)، «حکمرانی حزب عدالت و توسعه و آینده شکاف‎های اجتماعی در ترکیه». فصلنامه مطالعات راهبردی، دوره 19، شماره 73،  صص 7-30.
ارغوانی پیرسلامی، فریبرز؛ صالحی، سید جواد و ایمانی، امیر (1396)، «مولفه‌های ثبات و تهدید در روند دموکراسی ترکیه: ریشه‌یابی الگوی نوسانی دموکراتیک»، فصلنامه پژوهش های راهبردی سیاست، شماره 52، پاییز، صص 117-147.
  آقایی فرد، ف (1395)، «نگاهی بر فقر و شکاف طبقاتی در ترکیه»، روزنامه وقایع اتفاقیه، 16 خرداد.
 بهرامی، سیامک (1395)، «انحراف از نوعثمانی‌گری و کودتا در ترکیه»، فصلنامه مطالعات راهبردی، سال نوزدهم، شماره سوم، ص 31-68.
تاجیک، هادی و سعادتی، ابوالفضل (1395)، «بررسی سیاست خارجی ترکیه در دوره اسلام گرایان در سوریه و تاثیر آن بر محیط امنیتی جمهوری اسلامی ایران»، فصلنامه سیاست دفاعی، شماره 95، تابستان، صص 109-142.
توغال، جهان (2016)، سقوط مدل ترکیه؛ چگونه خیزش های عربی لیبرالیسم اسلامی را ساقط کرد، انتشارات دریچه ها. قابل دسترسی در:
http://daricheha.com/books/TugalTheFallOfTheTurkishModel.pdf.
جمعی از نویسندگان (2016)، «تاریخ مختصر انکشاف سرمایه‌داری و جنبش طبقه کارگری در ترکیه، ترجمه مهرداد امامی»، مجله فلاخن، شماره 28.
حجاریان، سعید (1372)، «ناموزونی فرایند توسعه سیاسی در کشورهای پیرامونی»، فصلنامه راهبرد، سال اول، شماره 2، صص 23-76.
خالقی، احمد (1385)، جهانی شدن سرمایه، تهران: انتشارات گام نو.
خلج منفرد، ابوالحسن (1395)، «اقتدارگرایی اردوغان و حزب عدالت و توسعه و پیامدهای آن در ترکیه»، فصلنامه جستارهای سیاسی معاصر، شماره 22، صص 67-91.
دبیر سپهری، م (1386)، «تورم در اقتصاد ترکیه از آغاز تا امروز»، دنیای اقتصاد، 6آبان.
ذکایی، محمدسعید و صولتی، مهران (1397)، «ایرانِ پیرامونی و تحول روابط دولت-ملت در عصر پهلوی»، فصلنامه علوم اجتماعی، شماره 82، پاییز، صص 71-97.
سلیمانی، غلامعلی؛ و عبادی، بهزاد (1394)، «حزب عدالت و توسعه: شکافهای اجتماعی و میانجیگری سیاسی». فصلنامه پژوهشهای سیاسی جهان اسلام، سال پنحم، شماره 2، صص 111-143.
سیفی، عبدالمجید و پورحسن، ناصر (1398)، «ترکیه پساکودتا و گذار به دولت آنوکراتیک»، فصلنامه دولت پژوهی، شماره 19، پاییز، صص 139-173.
فاضلی، محمد (1389)، بنیان‌های ساختاری تحکیم دموکراسی، تهران: انتشارات کندوکاو.
کالیراد، ع (1395)، «کودتا در ترکیه»، دنیای اقتصاد، شماره 3816.
لوئیس، برنارد (1386)، «گذار به دموکراسی در ترکیه»، ترجمه آراز امین ناصری، اطلاعات سیاسی و اقتصادی، شماره 237-238،  صص 4-23.
موثقی، احمد (1380)، «بررسی تجربه نوسازی فرهنگی و سیاسی در ترکیه در فاصله سال های 1950-1920»، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی، شماره 52، صص 151-184.
ییلدریم، ب؛ و بنلی‌سوی، ف (2017، 20فوریه)، «بناپارتیسم شکننده‌ ترکی»، ترجمه نرگس ایمانی، بازیابی شده در 27/10/1397 قابل درسترس در:
Akcay, Ümit (2018), “Neoliberal Populism in Turkey and Its Crisis”, Institute for International Political Economy Berlin, available at: https://www.ipe-berlin.org/fileadmin/institut-ipe/Dokumente/Working_Papers/IPE_WP_100.pdf
Ahmad, F (2003), "The Making of  Modern Turkey". Published Routledge, London.
Balkan, Nesecan.& Savran,Sungur (2002), The Politics of Permanent Crisis: Class, Ideology and State in Turkey.New York: Nova Science Publishers.
Bolesta, A (2007), "China as a Developmental State". Montenegrin Journal of Economics 3 (1), 105-111
Çelik, T. and A.K. Çetin (2007), "Effects of oil price on macroeconomy: An empirical analysis of Turkish economy", Selçuk University Journal of  Social Sciences Vacational High School (in Turkish), 10(1-2):97-115.\
D,Alema, F (2017), “The Evolution of  Turkey s Syria Policy”. Instituto Affari Internazionali, ), available at: http://www.iai.it/sites/default/files/iaiwp1728.pdf
Degirmen, B.& Atik, A (2017), “Turkey: authoritarianism and academic ‘closure”. available at: https://www.opendemocracy.net/en/turkey-authoritarianism-and-academic-closure/
Esen, Berk& Gumuscu, Sebnem (2016), "Rising competitive authoritarianism in Turkey",  Third World Quarterly 37(9):1-26.
Itani,Faysal&Stein,Aron (2016), "Turkey s Syria Predicament", Atlantic Council,Pafik Hariri Center for the Middle East.
Kirişci, Kemal& Sloat, Amanda (2020), “The rise and fall of liberal democracy in Turkey: Implications for the West”, available at:   https://www.brookings.edu/wp-content/uploads/2019/02/FP_20190226_turkey_kirisci_sloat.pdf
Korkmaz, Seren Selvin (2020), ”Turkey’s democratic resilience under populist authoritarian rule”, available athttps://www.mei.edu/publications/turkeys-democratic-resilience-under-populist-authoritarian-rule
Kubicek, Paul (2020), Authoritarianism in Turkey, available at :https://www.oxfordbibliographies.com/view/document/obo-9780199756223/obo-9780199756223-0158.xml
Makovsky, Alan (2015), Re-Educating Turkey: AKP Efforts to Promote
Religious Values in Turkish Schools,” available at: https://www.americanprogress.org/issues/security/reports/2015/12/14/127089/re-educating-turkey/.
Mumcu,A. &Zenginobuz, U (2001), Competition policy in Turkey.Paper  prepared for the 8 EAF Annual Meeting , 15-17 January 2002, Cairo.
Öniş, Ziya (2019), “Turkey under the challenge of state capitalism: the politicaleconomy of the late AKP era”, Southeast European and Black Sea Studies, available at: http://home.ku.edu.tr/~zonis/Onis-SEEBS-2019.pdf.
Szymanski, A (2017), Turkish Policy Toward War in Syria, Teka Kom. Politol. Stos. OL PAN, 2017, 12/1, 63–84.
Taylan, T (2013),”Capital and the state in contemporary Turkey”. available at: https://libcom.org/library/capital-state-contemporary-turkey.
Turkey: Erdogan’s rule, capitalist crisis and working-class political representation” (2020), available at: https://www.socialistworld.net/2020/05/10/turkey-erdogans-rule-capitalist-crisis-and-working-class-political-representation/.
Uysal, Gönenç (2019),  Turkey does imperialism: Turkish foreign policy in the Middle East, ”, available at: https://www.opendemocracy.net/en/oureconomy/turkey-does-imperialism-turkish-foreign-policy-middle-east/.
Van G. G (2018),”Turkey: Government crackdown suffocating civil society through deliberate climate of fear”, available at: https://www.amnesty.org/en/latest/news/2018/04/turkey-government-crackdown-suffocating-civil-society.
Wallerstein, I (2016, August 1), “Turkey and Erdoğan: Rise and Fall?”, ,a vailable at: https://www.iwallerstein.com/turkey-and-erdogan-rise-and-fall,
Yalcinkaya, T (2009), Is Turkish Capitalism Consistent with Capitalist Globalization?, Local-Global: Identity, Security, Community,  Volum 6 Issue.