احمدی یقین، محمدرضا (1399)، «تبیین سیاست خارجی روسیه در بحران سوریه»، فصلنامه دانش تفسیر سیاسی، سال دوم، شماره پنجم، صص 149-114.
احمدی، حمید و روح الله درآینده (1397)، «سیاست روسیه در بحران سوریه و پیامدهای آن بر منافع ملی ایران»، فصلنامه مطالعات روابط بین‌الملل، سال 11، شماره 44، صص 93 -39.
ببری، نیکنام و شهروز ابراهیمی (1397)، «بحران سوریه و تأثیر آن بر منافع ملی و منطقه‌ای ترکیه»، فصلنامه پژوهش‌های روابط بین‌المل، دوره هشتم، شماره دوم، شماره پیاپی بیست و هشتم، صص 178-149.
بهمن، شعیب (1395)، «تأثیر بحران سوریه بر روابط روسیه و ترکیه»، فصلنامه مطالعات راهبردی جهان اسلام، سال هفدهم، شماره دوم، پیاپی 66، صص 158-133.
بیلیس، جان و اسمیت استیو (1392)، جهانی شدن سیاست: روابط بین الملل در عصر نوین (موضوعات بین‌المللی، جهانی شدن در آینده)، ترجمه ابوالقاسم راه چمنی و دیگران، جلد دوم، چاپ سوم، تهران: موسسه فرهنگی مطالعات و تحقیقات بین المللی ابرار معاصر.
تخشید، محمدرضا و مرتضی شجاع (1398)، «حفظ قلمرو نفوذ: تبیینی بر سیاست خارجی روسیه در برابر بحران سوریه»، مطالعات اوراسیای مرکزی، دوره 12، شماره دوم، صص 325-309.
تقی‌لو، فرامرز و مصطفی خیری (1399)، «ترکیه، بحران سوریه و سیاست مقابله با ظهور کردستان (2020-2011)»، پژوهش‌نامه ایرانی سیاست بین‌الملل، سال نهم، شماره یک، صص 84-55.
حشمت‌زاده، محمدباقر و حمیدرضا حمیدفر و یاسر قائمی (1399)، «راهبرد ایران و ترکیه در مدیریت بحران در منطقه غرب آسیا: مطالعه موردی بحران سوریه»، دوفصلنامه سیاست و روابط بین‌الملل، دوره چهارم، شماره هشتم، صص 49-29.
حیدرپور، ماشااله و سیدمهدی یاسینی و داود کیانی (1398)، «اهداف و راهبرد امنیتی روسیه در قبال بحران سوریه»، علوم سیاسی، سال 21، شماره 84.
حیدرزاده، طاهر و رحمت حاجی مینه و نوذر شفیعی (1399)، «تبیین روابط روسیه و ترکیه در بحران سوریه از چشم انداز رئالیسم نئوکلاسیک»، فصلنامه علمی سیاست جهانی، دوره نهم، شماره چهارم، پیاپی 34، صص 218-189.
حیدری، مهدیه (1399)، «تبیین افول اقتدار دولت سوریه از منظر مکاتب روابط بین‌الملل»، فصلنامه مطالعات آسیای جنوب غربی، سال سوم، شماره نهم، صص 93-67.
زرگر، افشین (1392)، «مواضع روسیه در قبال تحولات سوریه 2013-2011»، فصلنامه آسیای مرکزی و قفقاز، شماره 82، صص 80-53.
سلطانی نژاد، احمد و مصطفی نجفی و زینب زبیدی (1396)، «بررسی تحلیلی بحران سوریه: زمینه‌ها، بازیگران و چشم اندازها 2017 -2011»، تهران: دانش نگار.
سیمبر، رضا و علی اصغر ستوده و علی اسمعیلی (1395)، «راهبرد روسیه در بحران سوریه (2014-2011)»، مطالعات اوراسیای مرکزی، دوره نهم، شماره دوم، صص 309-324.
عبادی، مریم و یوسف مولایی (1398)، «ناتو و بحران سوریه: مدیریت بحران یا عدم مداخله»، فصلنامه سازمان‌های بین‌المللی، سال سوم، شماره نهم، صص 113-93.
عسگریان، عباسقلی و سعید تجری (1396)، «تأثیر بحران سوریه بر روابط روسیه و ترکیه در منطقه قفقاز»، فصلنامه آسیای مرکزی و قفقاز، شماره 97.
فتحی، محمدجواد و عبدالوهاب یوسفی نژاد (1399)، «الگوی روسی مدیریت بحران سوریه»، پژوهش‌نامه ایرانی سیاست بین‌الملل، سال هشتم، شماره دوم، صص 248-215.
کریمیان، علیرضا و جهانگیر کرمی (1398)، «سیاست اوراسیایی ترکیه: منافع و دستاوردها»، فصلنامه پژوهش‌های روابط بین الملل، دوره نهم، شماره دوم، شماره پیاپی 32.
معلومی، فاطمه‌السادات و افشین زرگر (1398)، «رفتارشناسی روسیه در قبال جنگ داخلی سوریه و واکنش آمریکا«، فصلنامه تخصصی علوم سیاسی، سال 14، شماره 48، صص 46-25.
Charles L. Glaser (1994-1995), Realists as Optimists: Cooperation as Self-Help, InternationaI Security, published by: the MIT press, vol. 19, No. 3, pp.50-90.
Ozertem, Hasan Selim. (2015), “Russia's Shifting Strategy in Syria and its Implications for Turkish Foreign Policy”, International Strategic Research Organization, Policy Brief, No: 21.
Haddad, Bassam. (2015). “The Russian Moment via Syria”, in, “Disrupting the Chessboard; Perespectives on the russian Intervention in Syria”, Harvard Kennedy School.
Onar, Nora Fisher. (2016). “The Populism/Realism Gap: Managing Uncertainty in Turkey’s Politics and Foreign Policy”, The Center on the United States and Europe at Brookings — Turkey project.
)