1
استادیار گروه روابط بین الملل دانشگاه علامه طباطبایی
2
دانشجوی دکتری روابط بین الملل دانشگاه علامه طباطبایی
چکیده
با پایان جنگ سرد، تسلیحات هستهای به عنوان عامل بازدارنده و مهار کننده جنگ مطرح شدند. دستیابی به چنین فناوری موجب تحول نیروی نظامی و تضمینی برای سیاست امنیتی دولتها است. در این راستا جمهوری اسلامی ایران نیز با توجه به تجربههای عینی بدست آمده از جنگ تحمیلی عراق و افزایش تهدیدات منطقهای و همچنین از جانب قدرتهای بزرگ و نحوه موضعگیری آنان در قبال موجودیت نظام جمهوری اسلامی ایران، سعی داشته تا از توان و قدرت تکنولوژیکی هستهای برخوردار شود. کسب دانش صلح آمیز هستهای توسط ایران و پیشبینی دیگر موفقیتهای آن، نقش مهمی را در تغییر توازن قدرت در منطقه خلیج فارس و خاورمیانه به سود این کشور داشته است. البته نئورئالیسم به عنوان پارادایم غالب در روابط بینالملل تعریف خاصی از امنیت و تهدیدات امنیتی در نظام بینالملل دارد با توجه به همین تعریف خاص، بازدارندگی هستهای جایگاهی ویژه در این رهیافت دارد از همین رو فهم این مطلب ضروری است که چگونه فناوری هستهای ضمانتهای امنیتی برای ایران را ایجاد میکند و ثبات و امنیت ملی کشور را ارتقا میدهد.
)