سیاست خارجی: ابزار پیشرفت اقتصادی برزیل ‏

نویسنده

استادیار گروه علوم سیاسی دانشگاه بین المللی امام خمینی- قزوین

چکیده

با نگاهی سطحی به تحولات محیط بین­الملل مشخص می­شود که در طول یک دهة گذشته و به طور خاص پس از بحران مالی در سال­های 9-2008، نقش و جایگاه نسبی برخی از دولت ها در معادلات ثروت و قدرت دستخوش تغییر گردیده است. نشانه این تغییر شکل گیری دولت­های گروه 20 (G 20)  و تاثیر نسبی آنها در اداره نهادهای اقتصادی-مالی بین­الملل و ظهور قدرت­های اقتصادی نوظهور می­باشد. شرایط مذکور برای سایر بازیگران در حوزه بین­الملل به ویژه بازیگران پیرامونی و نیمه پیرامونی متضمن دو پیام مشخص است: اول، جابه­جایی موقعیت بازیگران در محیط جدید بین­الملل دور از دسترس نمی­باشد؛ دوم، تغییر جایگاه بازیگران در نردبان جهانی منوط به ارتقاء وضعیت اقتصادی آن­ها است. به­طور کلی بهبود وضعیت اقتصادی یک کشور در پرتو تلاش جمعی و استفاده از فرصت­های موجود در محیط­های داخلی و خارجی شکل می­گیرد و موفقیت دولت­ها منوط به برخورداری از  استراتژی دقیق و فراگیر می­باشد. حال پرسش اصلی آن است که سیاست خارجی قدرت­های نوظهور برای استفاده از فرصت­های محیط بین­الملل به چه مؤلفه­هایی توجه دارد؟ پاسخ به این پرسش رهگشای دیگر دولت­های پیرامونی در مسیر بهبود جایگاه مربوطه می­باشد. با توجه به تحولات مذکور به نظر می­رسد امکان ارتقاء موقعیت تمامی بازیگران منوط به آشنایی با قواعد جدید بازی در محیط بین­الملل و بکارگیری آنها است. در مقاله حاضر سعی خواهد شد جایگاه سیاست خارجی برزیل در هموارسازی مسیر پیشرفت اقتصادی این کشور در پرتو مدل تحلیلی  مستخرج از سیاست خارجی دولت­های توسعه­گرا مورد بررسی قرار گیرد

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Foreign Policy: A Tool in Brazilian Economic Progress

نویسنده [English]

  • Mehdi Zibaei
Assistant Professor in Political science department-Imam Khomeini International University- Qazvin
چکیده [English]

Whit a glance at the developments that the international environment has experienced within last a couple of decades, especially after the great depression in 2008-9, it would be cleared the equation of international relations have been changed. The sign of change is a power shift from G 8 to G 20 in international economic-financial bodies and rising new emerging economic powers in the shape of BRICS (Brazil, Russia, India, China and South Africa). This change implies two distinct messages for other actors in international realm, particularly periphery and semi- periphery countries. First, changing in actors’ role within new international environment is not more far away access. Second, changing in actors’ role among other states depends on their enhancing economic situation. Generally, the economic development in a country stems from collective attempts and opportunities that states use within interior and exterior domains; states prosperity, therefore, relies on having a precise and complete strategy. What are the factors that the new emerging’s foreign policy concentrates on them in order to utilize opportunities? The answer will be helpful for other periphery states which intend to enhance their position in international relations. It seems that the possibility of states movement in world ladder seriously depends on knowing new play rules in international milieu and using them. In this work I try to study Brazil foreign policy as a new emerging power by an analytic model that I have extracted from foreign policy of Developmentalist state.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Development
  • International
  • Economics
  • Foreign Policy
  • Periphery‎
جمالی، حسین و ذوالفقاری، وحید (1394)، «اقتصاد سیاسی توسعه و دموکراسی در برزیل (2011-1960)»، فصلنامه مطالعات میان رشته‌ای در علوم انسانی، دوره 7، شماره 4، صص 104-73.
خادم المله، سعیده (1391)، «بررسی عوامل تبدیل برزیل به یک قدرت نوظهور اقتصادی»، فصلنامه سیاست خارجی، دوره 26، شماره 4، صص 1052-1025.
 زمردیان، غلامرضا؛ حنیفی، فرهاد. و محبوبی، بابک (1397)، «بررسی میزان تأثیر پذیری سرمایه گذاری مستقیم خارجی از توسعه بازار پولی و مالی در اقتصاد ایران»، فصلنامه علمی پژوهشی دانش سرمایه گذاری، دوره 7، شماره 25، صص 243-223.
سجادپور، سید محمد کاظم (1386)، چارچوب مفهومی و پژوهشی برای مطالعه سیاست خارجی ایران، تهران: انتشارات دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی.
سیمایی صراف، حسین و حمدالهی، عاصف (1394)، «مفهوم رقابت نامشروع تجاری و مقایسه آن با نهادهای مرتبط»، فصلنامه پژوهش حقوق خصوصی، دوره 3، شماره 1، صص 69-37.
شفیعی، اسماعیل و افشاری، عبدالرحمان و شاه نوری، ندا (1394)، «تغییر و تداوم در سیاست خارجی برزیل در قبال جمهوری اسلامی ایران»، فصلنامه تحقیقات سیاسی بین‌المللی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرضا، دوره 23، شماره 1، صص 234-209.
Georgopoulou, I. P. (2013), “A World-Systems Perspective of the WTO Doha Development Round”, (MA dissertation). Retrieved from https://core.ac.uk/download/pdf/16199573.pdf
Hopewell, K. (2013), “New Protagonists in Global Economic Governance: Brazilian Agribusiness at the WTO”, New Political Economy, Volume 18, Issue 4, Pages 603–623. https://doi.org/10.1080/13563467.2013.736957
Ioris, Rafael R. and Ioris, Antonio A.R. (2013), “The Brazilian Developmentalist State in Historical Perspective: Revisiting the 1950s in Light of Today's Challenges”, Journal of Iberian and Latin American Research, Volume 19, Issue 1, Pages 133–48. https://doi.org/10.1080/13260219.2013.806016
Iqbal, Imrana. and Pierson, Charles. (2017), “A North-South Struggle: Political and Economic Obstacles to Sustainable Development”, Volume 16, Issue 2, Pages 16–47. http://digitalcommons.wcl.american.edu/ sdlp/vol16/iss2/4
Kaarbo, J. (2015), “A Foreign Policy Analysis Perspective on the Domestic Politics Turn in IR Theory”, International Studies Review, Volume 17, Issue 2, Pages 189–216. https://doi: 10.1111/misr.12213
Kvangraven, I. H. (2017), “A Dependency Pioneer, Dialogues on Development”, Volume I: Dependency, Retrieved from https://www.ineteconomics.org/uploads/.../Dependency-Theory-e-Book-Comp.pdf
Lipschutz, K. (2011), “Brazil’s Maritime Claim: A Threat to UNCLOS?”, Yale Journal of International Affairs, Volume 6, Issue 1, Pages 113–115. http://eprints.soas.ac.uk/id/eprint/22057
Mallmann, M. I. (2015), “A systemic approach to Brazilian foreign policy”, Civitas, Porto Alegre, Volume 15, Issue 3, Pages 546–559. http://dx.doi.org/10.15448/1984-7289.2015.3.20163
McArthur, J. W. and Werker, E. (2017), “Developing countries and international organizations: Introduction to the special issue”, The Review of International Organizations, Volume 11, Issue 2, Pages 155–169. https://doi.org/10.1007/s11558-016-9251-2
Melamed, C. (2009), “G8 or G20–will it really make much difference to the world?”, Guardian News and Media, Retrieved from https://www.theguardian.com/commentisfree/2009/jul/05/g8-g20-international-aid-development
Memarian, Omid (2013), “From Dealmaker to Salesman”, FP, Retrieved from https://foreignpolicy.com/2013/11/26/from-dealmaker-to-salesman/
Petermann, J. (2012), “Between Export Promotion and Poverty Reduction: The Foreign Economic Policy of Untying Official Development Assistance”, Lahstedt, Springer VS.
Pickup, M. (2015), “Foreign Policy of the New Left: Explaining Brazil’s Southern Partnerships”, Contexto Internacional, Volume 38, Issue 1, Pages 55–93. http://dx.doi.org/10.1590/S0102-8529.2016380100002
Requiao, R. G. (2016), “Best practices in export promotion: Experiences in Latin America, Eastern Europe and Central Asia”, Food and Agriculture Organization of the United Nations, Retrieved from www.fao.org/3/a-bl945e.pdf
Rodrigues, P. and Goncalves, S. (2016), “Brazilian foreign policy and investments in Angola”, Brazilian Journal of Strategy & International Relations, Volume 5, Issue 9, Pages 235–259. https://doi.org/10.22456/2238-6912.65824
Spohr, A. P. and Silva, A. L. (2017), “Foreign Policy’s Role in Promoting Development: the Brazilian and Turkish Cases”, Contexto Internacional, Volume 39, Issue 1, Pages 157–178. http://dx.doi.org/10.1590/s0102-8529.2017390100008
Stipic, I. (2016), “Conceptualizing Autonomy in Latin American Foreign Policy: Case Study of Brazil under the PT government (2003-2016)”, Encuentro Latinoamericano, Volume 3, Issue 2, Pages 68–88. https://doi.org/10.22151/ELA.3.2.4