نقش ناسیونالیسم اقتصادی در استمرار روند اصلاحات در اقتصاد سیاسی چین (2017-1976)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشگاه‌خوارزمی

2 تهران- خیابان شهید مفتح- دانشگاه خوارزمی (تربیت معلم سابق)- دانشکده ادبیات- گروه علوم سیاسی- محمدولی مدرس

چکیده

روند توسعه اقتصادی در چین پس از دهه 1970، با تغییرات نسلی در سطوح عالی رهبران چین در دوران معاصر، همچنان ادامه داشته و ثبات سیاسی در کنار رشد اقتصادی مسیر مشخصی را طی نموده است. با هدف پی بردن به دلایل استمرار روند اصلاحات در این دوران این مقاله بر روی مسئله ناسیونالیسم اقتصادی تمرکز خواهد کرد و با روش تحلیلی-تبیینی به این پرسش پاسخ می‌دهد که ناسیونالیسم اقتصادی در دوران پس از اصلاحات در چین، چگونه به استمرار روند پر افت‌وخیز اصلاحات در این کشور از نسل دوم تا پنجم رهبران این کشور کمک کرده است؟ فرض بر این است که ناسیونالیسم اقتصادی در دوران پس از اصلاحات در چین، از طریق ایجاد اجماع میان رهبران بر سر دستور کارهای اصلاحی به استمرار روند پر افت‌وخیز اصلاحات در این کشور از نسل دوم تا پنجم رهبران این کشور کمک کرده است. یافته‌ها نشان می‌دهد که ناسیونالیسم اقتصادی به‌عنوان متغیر مستقل از طریق کمک به اجماع سازی میان نسل‌های مختلف به بروز قرائت‌های متفاوتی از ناسیونالیسم اقتصادی در هر دوره منجر شده و استمرار روند اصلاحات در چین را در پی داشته است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The Role of Economic Nationalism in Continuity of Reforms Trend in China’s Political Economy (1976-2017)

نویسندگان [English]

  • Abolhasan Safinejad 1
  • Mohammad Valee Modarres 2
1 Kharazmi
2 KHARAZMI
چکیده [English]

The Role of Economic Nationalism in Continuity of Reforms Trend in China’s Political Economy (1976-2017)
Abstract
The economic development trend has been continuing along with generational changes in supreme level of Chinese leadership in China after 1970 and political stability alongside economic growth has gone through a determined path. In this paper, we focus on the issue of economic nationalism to find out the reasons of the continuation of reforms trend in this period. Using an analytical-explanatory method, we answer the question that how economic nationalism has helped continuation of reforms from second generation to fifth generation of leaders after reformism era in china. We suppose that economic nationalism has helped this process through creating consensus on reform programs among Chinese leaders. Our findings show that economic nationalism as an independent variable has caused different narratives of economic nationalism through creating consensus among different generations which has resulted in continuation of reforms trend in China.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Political Economy
  • China
  • Economic Nationalism
  • Leadership Generations
  • Reforms
امیدوارنیا، محمد جواد (1368)، چین و خاورمیانه، دفتر مطالعات سیاسی وزارت خارجه: تهران.
امیدوارنیا، محمدجواد (1370)، سیر تحول در اندیشه نظامی و سیاست تسلیحاتی چین، تهران: وزارت امور خارجه.
احمدیان، قدرت و همکارن (1398)، «آثار رشد اقتصادی چین بر تقویت حمایت­گرایی اقتصادی در ایالات متحده»، سیاست جهانی، دوره هشتم، شماره اول.
اوریو، پائولو (1393)، الگوی توسعه چینی؛ چالش توسعه پرشتاب و هماهنگ‌سازی دوباره دولت و جامعه، ترجمه دکتر سعید میر ترابی و اسماعیل ربیعی ملاطی، تهران: دانشگاه امام صادق.
اختیاری امیری، رضا و همکارن (1398)، «تأثیر ناسیونالیسم اقتصادی آمریکا بر نظم جهانی لیبرال»، سیاست جهانی، دوره هشتم، شماره اول.
اوریو، پائولو(1393)، الگوی چینی توسعه(چالش­های توسعه پرشتاب و هماهنگ­سازی دوباره دولت و جامعه)، ترجمه سعید میرترابی و اسماعیل ربیعی ملاطی، تهران: دانشگاه امام صادق(ع).
بابایی، محمد (1374)، ساختارهای داخلی و شکل­گیری سیاست خارجی چین، تهران: دانشگاه شهید بهشتی.
برنت، لورن و راوسکی، توماس (1390)، گذار بزرگ اقتصادی چین، ترجمه بهاره عریانی ودیگران، تهران: موسسه مطالعات و پژوهش­های بازرگانی.
پوراحمدی، حسین و شم­آبادی، محمد (1390)، مقدمه­ای بر نظریه اقتصاد سیاسی اسلامی، تهران: دانشگاه امام صادق(ع).
پیرویان، ویلیام (1388)، سیر تحول اندیشه سیاسی در شرق باستان، چاپ دوم، تهران: سمت.
ذاکریان، مهدی و حسن­پور، جمیل (1388)، «تأثیر ایدئولوژی بر سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در مقایسه با جمهوری خلق چین»، فصلنامه مطالعات سیاسی، شماره6، صص 32-13.
سازمند، بهاره و ارغوانی پیرسلامی، فریبرز (1391)، «چالش­های ژئوپلیتیک منطقه­ای و دکترین ظهور مسالمت­آمیز چینم، فصلنامه روابط خارجی، شماره دوم، صص 178-145.
سلیمی، حسین و رحمتی­پور، لیلا (1393)، «مطالعه مقایسه­ای فرهنگ استراتژیک آمریکا و چین»، فصلنامه مطالعات راهبردی، شماره سوم، صص 236-198.
شریعتی­نیا، محسن (1386)، «سیاست خاورمیانه­ای چین»، فصلنامه سیاست خارجی، شماره 3، صص 682-664.
صادقی، سیدشمس­الدین (1389)، ساختار نوین اقتصاد سیاسی بین­المللی، تهران: دانشگاه تربیت مدرس.
طارم سری، مسعود، عالم، عبدالرحمن، و مستقیمی، بهرام (1364)، چین: سیاست خارجی و روابط با ایران، تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی وزارت امور خارجه.
عاشوری، داریوش(1358)، نگاهی به سرزمین، تاریخ و فرهنگ چین، تهران: مرکز فرهنگی آسیا.
فهیم، فریبا (1381)، «سیاست­های انتقال و توسعه فناوری در کشور چین»، مجله رهیافت، شماره28، صص 139-131.
قنبرلو، عبداله (1392)، «بنیادهای امنیتی سیاست خارجی چین»، فصلنامه مطالعات راهبردی، شماره دوم، صص 152-126.
قنبرلو، عبداله (1394)، مبانی سیاست خارجی تطبیقی؛ بررسی سه الگوی ایران، ترکیه و چین، تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.
کاپوراسو، جیمز ای. و لوین، دیوید پی. (1387)، نظریه­های اقتصاد سیاسی، ترجمه محمود عبداله­زاده، تهران: نشر ثالث.
کلر برژر، ماری (1368)، جمهوری خلق چین 85-1949، ترجمه عباس آگاهی، مشهد: آستان قدس رضوی.
کیسینجر، هنری (1392)، چین (فرهنگ، اقتصاد، سیاست، مدیریت)، تهران: نشر نورا.
گریفیتس، مارتین (1387)، دانشنامه روابط بین­الملل و سیاست جهان، ترجمه علیرضا طیب، تهران: نی.
مند، تیبور (1350)، چین، قدرت بزرگ فردا، ترجمه هوشنگ مقدسی، مشهد: نشر توس.
موسوی شفایی، سید مسعود (1394)، «نسل پنجم رهبران چین و ابتکار کمربند اقتصادی جاده ابریشم»، فصلنامه پژوهش­های روابط بین­الملل، دوره 5، شماره 17، صص 222-201.
میلر، ریموند سی (1390)، اقتصاد سیاسی بین­الملل، جهان­بینی­های متعارض، ترجمه محمدعلی شیرخانی، احمد فاطمی­نژاد و علیرضا خسروی، تهران: سمت.
Ali, Ghulam (2010), “The Changing Role of Nationalism within China's Domestic and Foreign Policies”  in A New Superpower?; Dimentions of Power, Energy, and Security, Turkey: Wise Men Center For Strategic Studies (BILGESAM), pp. 167-1180.
Bajpai, P. (2019). “The World's top 20 economic”. Investopedia Apr 12. https://www.investopedia.com/insights/worlds-top-economies/.
Dong Zhang, Dong (2017), UNDERSTANDING CHINA’S POLITICS, ECONOMIC POLICY MAKERS, AND POLICY MAKING UNDER XI JINPING, The Australian Treasury or The Australian Government.
Gilpin, Robert(1987), "The Political Economy Of International Relations ", Princeton: Princeton University.
Gilpin, Robert (2001), Global Political Economy: understanding the international economic order, PRINCETON UNIVERSITY P R E S S.
Li, T., & Wu, Y. (2016, August). Pragmatism in China-Chinese pragmatism. In 2016 International Conference on Humanity, Education and Social Science. Atlantis Press.
Lijun, Yang & Chee Kia, Lim (2010), “Three wave of Nationalism in Contemporary China: sources, themes, presentations and consequens”, the East Asian Institute, National University of Singapore, EAI Working Paper No. 155.
Minghao, z.(2015), “China’s New Silk Road Initiative”, Istituto Affari Internazionali, Oct 10, 2015 , www.iai.it/sites/default/files/iaiwp1537.pdf
Modongal, Shameer (2016), "Development of nationalism in China", Cogent Social Sciences, http://dx.doi.org/10.1080/23311886.2016.1235749.
Pickel, Andreas (2003), “economic nationalism”, international political  economy center: Trent University, Vol9, Number1, pp105-127.
Viola, Gad (2010), Understanding the Identity Shaping Role of Popular Nationalism in China: Lund University
World Economic Forum. (2017). “The world’s 10 biggest economies in 2017”. https://www.weforum.org/agenda/2017/03/worlds-biggest-economies-in-2017/.
Zhu, Tianbiao (2004), “Nationalism and Chinese Foreign Policy”, The China Review, vol. 1, no.